Ang mga estudyanteng madalas nakikipag-away sa kanilang mga kapwa ay may iba’t ibang salik na nag-uudyok sa kanila. Bukod sa mga karaniwang dahilan gaya ng pagpapakita ng lakas, namumuong ang kabuuang larawan ng mga sanhi sa malawak na spektrum ng sikolohikal, sosyal, at kultural na aspekto. Narito ang isang masusing pagsasama-sama ng mga pinaka-kapani-paniwala at pinagbatayan na dahilan:
Maraming pagkakataon na ang pangunahing layunin ng mga estudyanteng laging nakikipag-away ay upang ipakita ang kanilang pisikal at emosyonal na lakas. Sa mga yugto ng pagbibinata, karaniwan na ang paghahangad na magpakita ng kapangyarihan upang makamit ang respeto mula sa kanilang mga kapwa estudyante. Ito ay hindi lamang pisikal na agresyon kundi magkaroon din ng impluwensya sa loob ng grupo. Sa ganitong kaparaanan, nahahanap nila ang paraan upang tuklasin ang kanilang sariling identidad at itakda ang kanilang lugar sa lipunang kanilang kinabibilangan.
Halos kapansin-pansin ang pangangailangan ng ilang kabataan na magkaroon ng tiwala at paniniwala sa kanilang sarili sa pamamagitan ng pagsasabuhay ng matapang at determinadong pag-uugali. Sa ganitong paraan, naipapakita nila ang kanilang “toughness”, na kadalasan ay naiimpluwensiyahan ng mga bayolenteng palabas sa telebisyon o mga pelikula, kung saan pinapuri ang mga karakter na may ganitong disposisyon.
Isa pang mahalagang dahilan ay ang paghahanap ng atensyon mula sa mga guro, magulang, at kapwa estudyante. Maraming mga kabataan ang nakakaramdam ng kakulangan sa emosyonal na suporta sa kanilang tahanan, kaya naman inaalay nila ang kanilang sarili sa mga gawaing agresibo bilang paraan ng pagpapahayag ng kanilang damdamin. Minsan, ang kanilang pagkilos ay repleksyon ng malalim na emosyonal na tensyon na maaaring nauugnay sa pag-iisa, depresyon, o personal na mga problema.
Ang ganitong aspeto ng pakikipag-away ay madalas napapaloob sa impulsibong pag-aksyon na naglalayong makamit agad ang pansin at malasakit mula sa kanilang kapaligiran. Kapag naramdaman nilang hindi sila napapansin sa pamamagitan ng positibong paraan, kadalasan ay iniiwan nila ang negatibong aksyon bilang alternatibong hakbang para maramdaman ang kanilang kahalagahan.
Ang pakikipag-away ay hindi lamang simpleng paghahanap ng pag-ibig at pansin kundi isang pamamaraan din upang makibahagi sa isang nakatakdang grupo. Sa ibang kultura, ang mga away ay maaaring maging ritwal na bahagi ng proseso ng pagbuo ng ugnayan at pakikisama sa grupo ng barkada. Sa ganitong konteksto, ang pakikipag-away ay hindi laging may malisyosong hangarin kundi isang paraan ng pagsali sa mga samahan na nagbibigay ng pagtanggap at pagkilala sa kanilang kakayahan.
Ang mga estudyanteng nakikipag-away ay kadalasang itinuturing bilang “matatapang” o “mapanghamon” sa loob ng kanilang grupo. Dahil dito, naaapektuhan ang kanilang self-esteem at ang paraan ng pagtingin ng lipunan sa kanila. Habang may mga negatibong epekto ang pag-agaw ng pansin sa ganitong paraan, ito rin ay may aspeto ng pagiging bahagi ng isang mas malaking pangkat na nagbibigay ng suporta at identidad.
May bahagi ring nagpapakita na ang ilang kabataan ay natututo sa pamamagitan ng aktwal na karanasan, kahit na ang karanasang ito ay may halong agresyon. Ang experience sa pakikipagsapalaran at paghaharap sa problema ay maaaring ituring bilang praktis sa kung paano harapin ang mga suliranin sa hinaharap. Gayunpaman, mahalaga silang gabayan upang matutunang gamitin ang mga diyalogo at resolusyon sa hindi pagdadala ng higit pang karahasan.
Sa ilang pagkakataon, ang mga away ay sanhi lamang ng hindi pagkakaunawaan. Kapag hindi maayos ang komunikasyon o may hindi pagkakasunduan, ang pakikipag-away ay maaaring maging mabilis na paraan upang ipakita ang emosyon. Subalit, ito ay madalas na nagdudulot ng masalimuot na sitwasyon kung saan ang problema ay hindi nasosolusyunan kundi napapalala.
Ang kapaligiran kung saan lumalaki ang isang estudyante ay may malaking impluwensiya sa kanilang asal at kilos. Kung ang kanilang palibot – maging ito man ay sa tahanan, paaralan, o komunidad – ay puno ng tensyon at hindi positibong pag-uugali, malaki ang posibilidad na gayahin nila ang mga ganitong uri ng aksyon. Halimbawa, kapag nakakaranas ng kakulangan sa pansin o pagmamahal, maaaring gamitin nila ang pakikipag-away bilang paraan ng paghahanap ng anchoring at pagkakakilanlan.
Ang pananaw na ito ay pinagtibay ng mga pag-aaral kung saan sinasabing ang agresibong pag-uugali ay direktang maiuugnay sa mga problema sa pamilya at kakulangan sa tamang pagtuturo ng interpersonal na relasyon. Kaya’t mahalaga rin ang papel ng mga guro at magulang sa pag-aayos ng ugnayan sa loob ng pamilya at paghubog ng positibong pag-uugali mula sa murang edad.
Bagamat maaaring magmukhang katulad ng pagpapahayag ng tiwala o lakas ang madalas na pag-aaway, hindi maikakaila na may mga negatibong resulta ito na nangangailangan ng agarang pag-aaksyon mula sa mga kinauukulan. Narito ang ilang epekto:
Ang mga estudyanteng palaging nakikipag-away ay karaniwang nakatatanggap ng negatibong label mula sa kanilang mga guro at kaklase. Ang reputasyong ito ay maaaring makaapekto hindi lamang sa kanilang akademikong pagganap kundi pati na rin sa kanilang pangkabuuang pag-unlad bilang isang indibidwal. Kapag nasusundan ng label na “bully” o “problematik,” mahirap para sa kanila na makabili ng tiwala at suporta mula sa kanilang paligid.
Ang labis na agresibong pag-uugali ay kadalasang nagdudulot ng matinding emosyonal na sakit. Ang madalas na pakikipag-away ay maaaring magbunga ng takot, galit, at iba pang negatibong emosyon. Sa kalaunan, maaaring umabot pa ito sa antas ng depresyon o anxiety, na makakaapekto sa kanilang pisikal at mental na kalusugan.
Kapag madaling makilala bilang isang estudyanteng agresibo, maaaring mawalan na sila ng suporta mula sa mga taong nakakaalaga sa kanilang pag-unlad. Ang pagtutok ng mga guro sa paghubog ng maayos at responsableng asal ay maaaring mapahina kapag ang estudyante ay nagpapakita ng paulit-ulit na negatibong pag-uugali. Ito rin ay nagiging hadlang sa kanilang pag-access sa iba pang positibong oportunidad sa paaralan at komunidad.
Kasabay ng mga emosyonal at social na epekto, ang kakulangan ng konsentrasyon at pag-iisa sa proseso ng pag-aaral ay maaaring magdulot ng pagbaba ng kanilang akademikong pagganap. Ang walang katapusang tensyon sa paligid ng agresibong pag-uugali ay humahadlang sa normal na pag-unlad ng isang estudyante, na nagreresulta sa hindi magandang marka o pagkatigil sa pag-unlad.
Upang matugunan ang ugali ng mga estudyante na laging nakikipag-away, nararapat na magkaroon ng epektibong programa at interbensyon na nakatuon sa pagpapabuti ng kanilang interpersonal skills at pagbibigay ng tamang emosyonal na suporta. Narito ang ilang mungkahi:
Ang konsepto ng positive discipline ay naglalayong ituro sa mga estudyante ang tamang paraan ng pakikisalamuha at pagharap sa mga problema nang hindi kinakailangan ang karahasan. Sa pamamagitan ng programang ito, matututunan ng mga kabataan ang kahalagahan ng respeto, komunikasyon, at tamang paglabas ng kanilang emosyon. Ang mga workshop at counseling sessions ay maaaring isagawa upang matulungan silang maiproseso ang kanilang mga saloobin sa isang konstruktibong paraan.
Mahalagang bahagi ng solusyon ang aktibong partisipasyon ng mga guro at magulang. Dapat silang maging alerto sa mga senyales ng negatibong pag-uugali at agad na magsagawa ng aksyon. Ang regular na pakikipag-usap at pagmo-monitor ng emosyonal na kalagayan ng mga estudyante ay mahalaga. Isang collaborative na approach ang kailangan upang ang bawat miyembro ng komunidad ay maging handa na magbigay ng gabay at suporta.
Ang peer mediation ay isang programang naglalayon na magturo sa mga estudyante kung paano maging tagapamagitan sa oras ng kaguluhan. Sa ganitong paraan, natututo silang harapin ang mga alitan sa pamamagitan ng dialogo at hindi karahasan. Bukod dito, natututo rin silang magbigay halaga sa pagkakaibigan at pagtutulungan.
Ang pagtuturo ng emotional intelligence ay isang mahalagang hakbang upang matutunan ng mga estudyante kung paano i-manage ang kanilang mga saloobin. Sa pamamagitan ng mga sessions na nakatuon sa mindfulness, stress management at pag-unawa sa mga emosyon, nagkakaroon sila ng kakayahan na mas epektibong harapin ang mga suliranin nang hindi nauuwi sa pisikal na paglaban.
Para mas madaling maunawaan ang kabuuang konteksto, makikita sa talahanayan sa ibaba ang pag-uuri ng pangunahing mga dahilan kasama ang mga susi na epekto nito:
Mga Dahilan | Motibasyon | Epekto | Posibleng Interbensyon |
---|---|---|---|
Pagpapakita ng Lakas at Kapangyarihan | Paghahangad ng respeto at pagkakakilanlan | Negatibong reputasyon, pagkalayo sa mga positibong oportunidad | Positive discipline, pagpapalakas ng interpersonal skills |
Paghahanap ng Atensyon | Pagpapahayag ng emosyon at pag-aaklas laban sa kakulangan ng suporta | Emosyonal na stress, pansamantalang pag-asa sa pansin ng iba | Emosyonal na counseling, mentor at suportang programa |
Pagbuo ng Sosyal na Ugnayan | Paghahanap ng identidad sa grupo at pagiging “tough” | Pagkalayo sa mga positibong ugnayan at pagtanggap sa mas malawak na konteksto | Peer mediation, school community building activities |
Kakulangan sa Tamang Pagtuturo | Kakulangan sa komunikasyon at conflict resolution skills | Mas mataas na risk ng pisikal at emosyonal na paglala | Workshops sa komunikasyon at conflict management |
Upang mas mapalalim ang pag-unawa sa paksang ito, ang mga sumusunod na link ay nagbibigay ng karagdagang impormasyon mula sa iba't ibang perspektibo – mula sa mga pag-aaral, artikulo, at mga dokumento ukol sa bullying at agresyon ng kabataan. Ang mga ito ay sumasaklaw sa mga social, sikolohikal, at kultural na usapin na nakakaapekto sa pag-uugali ng mga estudyante.
Narito ang ilang mga katanungan na maaaring makatulong sa mas malalim na pag-unawa sa usaping ito: