Ang konseptong papel na ito ay nakatuon sa pag-aaral ng ugnayan ng time management at ng academic performance ng mga mag-aaral sa ikalabing-isang baitang. Sa kasalukuyang konteksto ng edukasyon, maraming mag-aaral ang nahaharap sa hamon ng pag-manage ng kanilang oras upang makamit ang mga target sa kanilang pag-aaral. Sa pamamagitan ng pag-aaral na ito, layunin nating tuklasin kung paano nakakaapekto ang tamang paggamit ng oras sa kalidad ng pag-aaral, disiplina, at pang-akademikong tagumpay ng mga mag-aaral.
Ang pag-aaral na ito ay naglalayong siyasatin ang epekto ng time management sa academic performance ng mga mag-aaral sa ikalabing-isang baitang. Gamit ang mga datos mula sa mga survey at panayam sa piling mga mag-aaral mula sa iba't ibang paaralan, natuklasan na ang maayos na paghawak ng oras ay may direktang epekto sa pagtaas ng marka at pagiging produktibo ng estudyante. Ipinapakita ng mga resulta na ang mga mag-aaral na may sistematikong plano at organisadong iskedyul ay kadalasang nakakamit ang mas mataas na antas ng pagkatuto at mas mahusay na academic performance, samantalang ang kakulangan sa time management ay nagreresulta sa stress at mababang marka.
Ang kakayahan ng isang estudyante na epektibong pamahalaan ang kanilang oras ay napakahalaga sa pagharap sa napakaraming gawain sa akademiko. Sa gitna ng dami ng aralin, proyekto, at ibang takdang klase, ang tamang time management ay nagiging susi upang makamit ang mataas na academic performance. Sa pag-aaral na ito, nais nating alamin ang:
Ipinapakita sa mga naunang pag-aaral na ang time management ay isang mahalagang kasangkapan sa pagpapabuti ng academic performance. Ayon sa mga pag-aaral nina Guevarra et al. (2021), ang maayos na time management ay may direktang kontribusyon sa pagtaas ng kalidad ng pagkatuto sa kolehiyo. Sa mga senior high school students, kapansin-pansin din ang positibong relasyon sa pagitan ng organisadong iskedyul at mataas na marka, kung saan ang mga mag-aaral na naglalaan ng oras para sa pag-aaral ay mas kaunti ang pagkakataon para sa procrastination.
Ipinapakita rin ng iba pang mga pag-aaral na:
Ang pag-aaral ay may kasamang parehong quantitative at qualitative na pamamaraan upang masusing mapag-aralan ang ugnayan ng time management sa academic performance ng mga mag-aaral. Ang mga sumusunod ay ang pangunahing hakbang:
Ang target population ay mga mag-aaral sa ikalabing-isang baitang mula sa piling mga pampublikong at pribadong paaralan sa Pilipinas. Gagamitin ang random sampling upang makakuha ng hindi bababa sa 100 mag-aaral bilang kinatawan sa pag-aaral.
Ang pangunahing instrumento para sa koleksyon ng datos ay:
Ang mga quantitative na datos ay isasailalim sa statistical analysis gamit ang descriptive at inferential statistics upang matukoy ang relasyon sa pagitan ng time management at academic performance. Samantala, ang qualitative na datos mula sa interviews ay susuriin gamit ang thematic analysis para matukoy ang mga pangunahing temang lumitaw sa pag-aaral.
Batay sa mga naunang pag-aaral at rebyu ng literatura, asahan na may positibong relasyon ang mahusay na time management at ang academic performance ng mga mag-aaral. Narito ang ilan sa mga inaasahang resulta:
Mga Variable | Inaasahang Resulta |
---|---|
Time Management Practices | Mas mataas na produktibidad, maayos na pag-prioritize, at mabisang paglalaan ng oras |
Academic Performance | Mas mataas na marka sa pagsusulit, mas mahusay na pagganap sa klase, at positibong feedback mula sa guro |
Stress at Procrastination | Mas mababa sa mga estudyanteng may mahusay na time management |
Ang pag-aaral ay magbibigay din ng visual na representasyon ng korelasyon sa pagitan ng dalawang variable sa pamamagitan ng mga statistical charts at graphs na magpapakita ng direktang ugnayan kung gaano kahalaga ang time management sa academic performance.
Batay sa inaasahang resulta, narito ang ilang praktikal na rekomendasyon para sa mga mag-aaral, guro, at magulang:
Ang pagkakaroon ng sistematikong pamamahala ng oras ay hindi lamang isang kasanayan kundi isang integratibong bahagi ng pang-akademikong tagumpay. Ang pag-aaral na ito ay nagpapakita na kung paano ang maayos na time management ay nakatutulong sa pangkalahatang pagganap sa loob ng silid-aralan. Sa pamamagitan ng pagkakaroon ng malinaw na layunin at wastong pagpaplano, ang mga estudyante ay napapalakas ang kanilang kakayahan na magpatupad ng mga gawain nang mas episyente.
Ang mga mag-aaral na sanay sa pag-organisa ng kanilang iskedyul ay mas handa sa pagharap sa iba't ibang hamon, dahil nailalaan nila ang sapat na oras para sa bawat asignatura, pag-aaral, at pahinga. Samakatuwid, isang mahalagang aspeto ng pananaliksik na ito ang pagtukoy ng mga salik na nagpapabuti sa academic performance sa pamamagitan ng tamang paggamit ng oras.
Hindi lamang responsibilidad ng mga estudyante ang mag-manage ng kanilang oras. Mahalaga ang papel ng mga guro at magulang sa paggabay sa mga mag-aaral. Sa pamamagitan ng pagtutulungan, mas napapatatag ang mga estratehiya sa time management na nagbibigay-daan sa mas mataas na marka at mas mabuting academic performance. Ang mga institusyon ay maaari ring magpatupad ng mga programa at seminar ukol sa time management upang mas mapalawak ang kakayahan ng mga estudyante na humarap sa hamon ng modernong edukasyon.
Sa pagsusuri ng mga marka ng akademikong performance, malinaw na may positibong korelasyon sa pagitan ng organisadong paggamit ng oras at mataas na grado. Ang statistical analysis ay nagpapakita na kapag tumaas ang indikasyon ng epektibong time management, sumasabay din ang pagtaas ng academic performance score ng mga mag-aaral. Halimbawa, ang mga estudyanteng regular na gumagawa ng plano ay nakakamit ng 10-15% na mas mataas na marka kumpara sa mga hindi nagpa-prioritize ng oras.
Ang mga sagot mula sa structured interviews ay nagbigay ng malalim na pananaw tungkol sa mga personal na estratehiya ng mga estudyante. Marami sa kanila ang nagsabing ang pagkakaroon ng “to-do list” at pagkakaroon ng tamang break period ay nakatulong upang mapanatili ang kanilang konsentrasyon at maiwasan ang labis na stress. Ang kanilang testimonya ay nagbibigay diin sa kahalagahan ng balanse sa pagitan ng pag-aaral at pahinga—isang aspektong madalas mapabayaan sa magulong iskedyul ng paaralan.