Stór hluti af velgengni íslensks sjávarútvegs á Evrópumarkaði byggir á Evrópska Efnahagssvæðinu (EES). Samningurinn tryggir frjálst flæði vöru, þar með talið sjávarafurða, milli Íslands og aðildarríkja ESB. Fyrir íslenska útflytjendur þýðir þetta að langflestar sjávarafurðir sem fluttar eru óunnar til ESB bera enga tolla.
Heimildir benda til þess að um 90% af heildarútflutningsverðmæti íslenskra sjávarafurða til ESB njóti tollfrelsis. Þetta á sérstaklega við um ferskan og frystan óunninn fisk, sem er burðarás í útflutningi Íslands.
Kort sem sýnir aðildarríki Evrópusambandsins, helsta markaðssvæði íslenskra sjávarafurða.
Þrátt fyrir víðtækt tollfrelsi á óunnum fiski gilda aðrar reglur um unnar sjávarafurðir. Evrópusambandið, sem er tollabandalag, leggur almennt tolla á innfluttar vörur frá löndum utan sambandsins til að vernda eigin framleiðslu og vinnslu. Þar sem Ísland stendur utan ESB, þótt það sé hluti af EES, falla unnar íslenskar sjávarafurðir undir þessar reglur.
Þetta þýðir að fiskur sem hefur verið unninn á Íslandi (t.d. reyktur, saltaður, niðursoðinn, eða unnar rækjur) getur þurft að bera tolla við innflutning til ESB. Tollaprósentan getur verið breytileg eftir vöruflokkum og getur numið allt að 12% eða jafnvel meira í sumum tilfellum, þó oft séu til staðar samningsbundnir kvótar sem leyfa innflutning á lægri tollum eða án tolla upp að ákveðnu magni.
Þessi mismunur á tollameðferð óunninna og unninna afurða getur skekkt samkeppnisstöðu íslenskra fiskvinnslufyrirtækja. Þau þurfa að greiða tolla af fullunnum vörum sínum á ESB-markaði, á meðan fiskvinnslur innan ESB, sem hugsanlega vinna úr íslensku hráefni sem flutt var inn tollfrjálst, standa frammi fyrir engum slíkum tollum innan innri markaðarins.
Áætlað hefur verið að kostnaður íslenskra útflytjenda vegna tolla á sjávarafurðir inn til Evrópu nemi á bilinu 500 til 1.000 milljónir íslenskra króna á ári. Þetta er verulegur kostnaður sem hefur áhrif á arðsemi og verðlagningu.
Til að bæta enn frekar viðskiptakjör og styrkja stöðu íslenskra útflytjenda tóku mikilvægar breytingar gildi þann 1. janúar 2025. Þá voru teknir upp átta nýir tollfrjálsir innflutningskvótar fyrir tilteknar íslenskar sjávar- og eldisafurðir til Evrópusambandsins.
Þessir kvótar auka möguleika á tollfrjálsum útflutningi á vörum sem áður báru tolla, eða þar sem fyrri kvótar voru takmarkaðir. Þetta er jákvæð þróun sem getur dregið úr kostnaði útflytjenda og aukið samkeppnishæfni ákveðinna íslenskra afurða, sérstaklega úr fiskeldi.
Sjávarútvegur er burðarás í íslenskum útflutningi og aðgangur að ESB markaði skiptir sköpum.
Staða Íslands innan EES veitir íslenskum sjávarafurðum umtalsvert forskot miðað við mörg önnur lönd utan ESB. Til dæmis ber fiskur frá Rússlandi almennt 12% toll við innflutning til ESB. Tollfrelsið sem íslenskar óunnar afurðir njóta er því mikilvægur samkeppnislegur kostur.
Þótt tollar séu mikilvægur þáttur í viðskiptum við ESB er einnig nauðsynlegt fyrir íslenska útflytjendur að uppfylla ýmsar aðrar kröfur sambandsins. Þetta á sérstaklega við um:
Eftirfarandi tafla gefur einfaldaða mynd af tollastöðu mismunandi tegunda íslenskra sjávarafurða við innflutning til ESB, byggt á almennum reglum og þeim upplýsingum sem koma fram í heimildum.
Vöruflokkur | Almenn Tollastaða | Athugasemdir |
---|---|---|
Óunninn ferskur fiskur | Tollfrjáls | Vegna EES-samningsins. |
Óunninn frystur fiskur | Tollfrjáls | Vegna EES-samningsins. |
Unnar sjávarafurðir (t.d. reyktar, saltaðar, niðursoðnar) | Tollskyldar | Tollaprósenta breytileg; tollfrjálsir kvótar geta átt við. |
Unnin rækja | Tollskyld | Gæti borið allt að 12% toll eða meira utan kvóta. |
Fiskeldisafurðir | Mismunandi (oft tollfrjálst innan kvóta) | Nýir tollfrjálsir kvótar frá 2025 bæta stöðuna. |
Athugið: Þessi tafla er einföldun. Nákvæm tollastaða fer eftir sértækum vörunúmerum og gildandi tollkvótum á hverjum tíma.
Þetta graf sýnir mat á hlutfallslegu mikilvægi ýmissa þátta sem hafa áhrif á útflutning íslenskra sjávarafurða til ESB. Það ber saman þætti eins og tollfrelsi óunninna vara, áhrif tolla á unnar vörur, mikilvægi EES samningsins, áhrif nýrra kvóta, kröfur um regluvörslu og samkeppnisumhverfið. Hærri einkunn gefur til kynna meiri áhrif eða mikilvægi.
Eins og sést á grafinu er tollfrelsi óunninna vara og almennur markaðsaðgangur í gegnum EES metinn mjög mikilvægur. Tollar á unnum vörum hafa neikvæð áhrif, þó nýir kvótar dragi úr þeim að einhverju leyti. Regluvörslukröfur og alþjóðleg samkeppni eru einnig stórir áhrifaþættir.
Eftirfarandi hugarkort sýnir á einfaldan hátt hvernig tollar á íslenskum fiski til ESB eru uppbyggðir, allt frá grunninum í EES-samningnum yfir í mismunandi meðhöndlun á óunnum og unnum afurðum, ásamt nýlegum breytingum.
Hugarkortið sýnir að EES-samningurinn er lykilatriði sem tryggir tollfrelsi fyrir meginþorra útflutningsins, en greinir jafnframt frá þeim áskorunum og tækifærum sem felast í tollum á unnar vörur og nýjum kvótum.
Nei, ekki allur. Vegna EES-samningsins er langmestur óunninn fiskur (ferskur eða frystur) tollfrjáls, eða um 90% af útflutningsverðmæti sjávarafurða. Hins vegar eru tollar oft lagðir á unnar sjávarafurðir (t.d. saltaðar, reyktar, niðursoðnar).
ESB er tollabandalag sem verndar eigin vinnsluiðnað. Á meðan EES-samningurinn tryggir frjálst flæði á hráefni eins og óunnum fiski, gilda almennar tollareglur ESB gagnvart þriðju löndum (þar með talið Íslandi þó það sé í EES) oft fyrir fullunnar vörur. Þetta er gert til að hvetja til vinnslu innan ESB.
Þann 1. janúar 2025 tóku gildi átta nýir tollfrjálsir innflutningskvótar frá Íslandi til ESB. Þessir kvótar ná yfir ákveðnar sjávar- og eldisafurðir og auka því möguleika á að flytja þessar vörur inn án tolla, sem er til hagsbóta fyrir íslenska útflytjendur.
Tollaprósentan getur verið breytileg eftir vöruflokkum. Dæmi hafa verið nefnd um tolla allt að 12% eða jafnvel hærri á vissum unnum afurðum eins og rækju, þó tollfrjálsir eða lækkaðir tollkvótar geti verið í gildi fyrir ákveðið magn.