มหาวิทยาลัยราชภัฏยะลา (มรย.) ในฐานะสถาบันอุดมศึกษาเพื่อการพัฒนาท้องถิ่น ได้กำหนดยุทธศาสตร์ที่ 1 คือ "การยกระดับคุณภาพการศึกษา" เป็นหัวใจสำคัญในการขับเคลื่อนภารกิจ อย่างไรก็ตาม การบรรลุเป้าหมายดังกล่าวต้องเผชิญกับความท้าทายหลายมิติ ทั้งจากปัจจัยภายในและสภาพแวดล้อมภายนอกที่ซับซ้อน โดยเฉพาะอย่างยิ่งในบริบทของพื้นที่จังหวัดชายแดนภาคใต้ การทำความเข้าใจความท้าทายเหล่านี้อย่างลึกซึ้งจะนำไปสู่การวางแนวทางแก้ไขและพัฒนากลยุทธ์ที่ตอบโจทย์ได้อย่างมีประสิทธิภาพ
การยกระดับคุณภาพการศึกษาของมหาวิทยาลัยราชภัฏยะลาต้องเผชิญกับความท้าทายที่ซับซ้อนและเชื่อมโยงกันในหลายมิติ ดังนี้:
ความท้าทายสำคัญคือการพัฒนานักศึกษาให้มีทักษะที่จำเป็นสำหรับโลกยุคปัจจุบันและอนาคต ซึ่งรวมถึงทักษะการคิดวิเคราะห์เชิงเหตุผล (critical thinking), การแก้ปัญหาที่ซับซ้อน (complex problem-solving), ความคิดสร้างสรรค์ (creativity), ทักษะการสื่อสาร (communication), และการทำงานร่วมกับผู้อื่น (collaboration) มหาวิทยาลัยจำเป็นต้องปรับปรุงหลักสูตรและวิธีการสอนให้สอดคล้องกับความต้องการเหล่านี้ รวมถึงการบูรณาการความเป็นผู้ประกอบการเข้าไปในการศึกษา นอกจากนี้ การรับประกันว่าบัณฑิตจะมีงานทำในอัตราที่สูง (เป้าหมายร้อยละ 85 ภายใน 1 ปี) เป็นเรื่องท้าทายในสภาวะเศรษฐกิจที่ไม่แน่นอนและตลาดแรงงานที่มีการแข่งขันสูง
นักศึกษามหาวิทยาลัยราชภัฏยะลาเข้าร่วมกิจกรรมปฐมนิเทศ ซึ่งเป็นส่วนหนึ่งของการเตรียมความพร้อมสู่การเป็นบัณฑิตคุณภาพ
เป้าหมายในการผลิตนวัตกรรมของนักศึกษาที่ได้รับรางวัล (เช่น 4 นวัตกรรมต่อปี) ต้องการการสนับสนุนอย่างเข้มแข็งทั้งด้านเงินทุน, ทรัพยากร, และการสร้างสภาพแวดล้อมที่เอื้อต่อการคิดค้นและพัฒนานวัตกรรม ซึ่งอาจเป็นความท้าทายในการจัดสรรทรัพยากรและการสร้างวัฒนธรรมนวัตกรรมในหมู่นักศึกษาและคณาจารย์
ยุค Digital Disruption ส่งผลกระทบโดยตรงต่อภาคการศึกษา มหาวิทยาลัยต้องปรับตัวนำเทคโนโลยีมาใช้ในการจัดการเรียนการสอน เช่น Online/Hybrid Learning และการใช้ Big Data เพื่อวิเคราะห์และพัฒนาผู้เรียนรายบุคคล ความท้าทายอยู่ที่การบูรณาการเทคโนโลยีอย่างมีประสิทธิภาพ การพัฒนาทักษะดิจิทัลของทั้งคณาจารย์และนักศึกษา และการลงทุนในโครงสร้างพื้นฐานด้านเทคโนโลยีที่เพียงพอและทันสมัย การแพร่ระบาดของโควิด-19 ได้เร่งการเปลี่ยนแปลงนี้ แต่ก็เผยให้เห็นความท้าทายในการเข้าถึงอุปกรณ์และอินเทอร์เน็ตของนักศึกษา โดยเฉพาะในพื้นที่ห่างไกล
การอบรมการใช้งานระบบ YRU e-Learning ให้แก่อาจารย์ เป็นส่วนหนึ่งของความพยายามในการยกระดับการศึกษาดิจิทัล
การสร้างความเท่าเทียมในการเข้าถึงเทคโนโลยีเพื่อการศึกษาเป็นอีกหนึ่งความท้าทายสำคัญ โดยเฉพาะในกลุ่มนักศึกษาที่มาจากครอบครัวที่มีข้อจำกัดทางเศรษฐกิจหรืออาศัยอยู่ในพื้นที่ที่สัญญาณอินเทอร์เน็ตไม่เสถียร ซึ่งอาจส่งผลต่อโอกาสในการเรียนรู้และคุณภาพการศึกษาโดยรวม
การพัฒนาคุณภาพการศึกษาเริ่มต้นจากการพัฒนาครูและบุคลากรทางการศึกษาให้มีคุณภาพ มีความรู้ความสามารถที่ทันสมัย และมีทักษะในการจัดการเรียนรู้ที่เน้นผู้เรียนเป็นสำคัญ การฝึกอบรมและพัฒนาอย่างต่อเนื่อง การสร้างครูต้นแบบ และเครือข่ายการพัฒนาบุคลากรเป็นสิ่งจำเป็น แต่ก็เผชิญกับข้อจำกัดด้านทรัพยากรบุคคล งบประมาณ และการดึงดูดบุคลากรที่มีคุณภาพสูงให้เข้ามาทำงานและคงอยู่ในพื้นที่ นอกจากนี้ การจัดหาอุปกรณ์การสอนและสวัสดิการที่เพียงพอ รวมถึงการลดภาระงานที่ไม่จำเป็นของครู (เช่น การจัดหานักการภารโรง) ก็เป็นปัจจัยสนับสนุนที่สำคัญ
กิจกรรมพัฒนาอาจารย์ด้านการวัดและประเมินการจัดการเรียนการสอนตามแนวทาง Outcome-Based Education (OBE) ที่คณะวิทยาการจัดการ มรย.
การปรับปรุงหลักสูตรให้มีความทันสมัย สอดคล้องกับความต้องการของตลาดแรงงาน และตอบโจทย์บริบทเฉพาะของท้องถิ่นเป็นความท้าทายต่อเนื่อง การสร้างความร่วมมือกับสถานประกอบการภายนอกในการพัฒนาหลักสูตร (เป้าหมายร้อยละ 30 ของหลักสูตรทั้งหมด) และการเชื่อมโยงหลักสูตรกับภาคอุตสาหกรรมยังต้องการความพยายามอย่างมาก การจัดการเรียนการสอนวิชาพื้นฐานบางวิชา เช่น คณิตศาสตร์ (แคลคูลัส) อาจมีความซับซ้อนและเป็นอุปสรรคสำหรับนักศึกษาบางกลุ่ม โดยเฉพาะเมื่อต้องบูรณาการกับทักษะดิจิทัล
ในพื้นที่จังหวัดชายแดนภาคใต้ นักศึกษาจำนวนมากใช้ภาษาท้องถิ่น (ภาษามลายูปาตานี) เป็นภาษาแม่ ทำให้การจัดการเรียนการสอนที่ใช้ภาษาไทยเป็นหลักอาจเป็นความท้าทาย หลักสูตรจำเป็นต้องมีการปรับเพื่อส่งเสริมทักษะการสื่อสารทั้งภาษาไทยและภาษาอังกฤษอย่างเหมาะสม และคำนึงถึงความอ่อนไหวทางวัฒนธรรม
การที่มหาวิทยาลัยตั้งอยู่ในพื้นที่สามจังหวัดชายแดนภาคใต้ ซึ่งมีประเด็นด้านความมั่นคงและความซับซ้อนทางสังคม ย่อมส่งผลกระทบต่อการดำเนินงาน การเข้าถึงการศึกษา ความปลอดภัยของนักศึกษาและบุคลากร รวมถึงความต่อเนื่องของกิจกรรมต่างๆ การสร้างสภาพแวดล้อมที่ปลอดภัยในสถานศึกษาจึงเป็นนโยบายสำคัญ
ข้อจำกัดด้านทรัพยากร ทั้งงบประมาณ บุคลากรผู้เชี่ยวชาญ อุปกรณ์ และโครงสร้างพื้นฐานที่อาจไม่ทัดเทียมกับภูมิภาคอื่น เป็นอุปสรรคสำคัญในการยกระดับคุณภาพการศึกษา การระดมสรรพกำลังและทรัพยากรเพื่อแก้ปัญหาจึงมีความจำเป็น
การยกระดับคุณภาพการศึกษาต้องอาศัยความร่วมมือที่เข้มแข็งจากทุกภาคส่วน ทั้งภายในมหาวิทยาลัย หน่วยงานภาครัฐ ท้องถิ่น ชุมชน และองค์กรต่างๆ การทำงานที่บูรณาการร่วมกันอย่างโปร่งใสและมีความรับผิดชอบเป็นสิ่งสำคัญเพื่อให้การพัฒนาเป็นไปอย่างยั่งยืนและครอบคลุม
ยุทธศาสตร์ที่ 1 ของ มรย. ยังมีการกำหนดเป้าหมายเชิงปริมาณที่สะท้อนถึงความท้าทายในการปฏิบัติให้สำเร็จลุล่วง ดังตารางต่อไปนี้:
ตัวชี้วัดยุทธศาสตร์ (เป้าหมาย) | ความท้าทายหลักที่เกี่ยวข้อง |
---|---|
บัณฑิตมีงานทำภายใน 1 ปี (ร้อยละ 85) | สภาวะเศรษฐกิจผันผวน, ตลาดแรงงานเปลี่ยนแปลงเร็ว, การแข่งขันสูง, ทักษะบัณฑิตอาจยังไม่ตรงความต้องการตลาดทั้งหมด |
นวัตกรรมของนักศึกษาที่ได้รับรางวัล (4 นวัตกรรมต่อปี) | การสนับสนุนด้านทุนวิจัยและพัฒนา, การสร้างแรงจูงใจและวัฒนธรรมนวัตกรรม, การพัฒนาทักษะด้านนวัตกรรมของนักศึกษาและอาจารย์ที่ปรึกษา |
สัดส่วนนักศึกษาด้านวิทยาศาสตร์ต่อด้านสังคมศาสตร์ (30 : 70) | ความนิยมในการเลือกเรียนสาขาสังคมศาสตร์สูงกว่า, การตลาดและประชาสัมพันธ์เพื่อดึงดูดนักศึกษาสู่สาขาวิทยาศาสตร์, การสร้างความเข้าใจถึงโอกาสทางอาชีพ |
หลักสูตรที่ร่วมกับสถานประกอบการภายนอกต่อหลักสูตรทั้งหมด (ร้อยละ 30) | การสร้างความสัมพันธ์และความร่วมมือที่ยั่งยืนกับสถานประกอบการ, การปรับหลักสูตรให้ตอบโจทย์ความต้องการของภาคอุตสาหกรรมจริง, ทรัพยากรในการประสานงาน |
ผู้รับบริการหลักสูตรระยะสั้นในพื้นที่เป้าหมายนั้น เพิ่มขึ้น (ร้อยละ 10 ต่อปี) | การวิเคราะห์ความต้องการของชุมชนและตลาดแรงงานอย่างต่อเนื่อง, การออกแบบหลักสูตรระยะสั้นที่น่าสนใจและมีคุณภาพ, การประชาสัมพันธ์ให้เข้าถึงกลุ่มเป้าหมาย |
เครือข่ายการจัดการเรียนรู้เชิงพื้นที่เพิ่มขึ้น (1 แหล่งต่อปี) | การสร้างความไว้วางใจและความร่วมมือกับชุมชนและองค์กรต่างๆ, การประสานงานและบริหารจัดการเครือข่ายอย่างมีประสิทธิภาพ, ทรัพยากรที่จำกัด |
การบรรลุเป้าหมายเหล่านี้จำเป็นต้องมีการวางแผน การจัดสรรทรัพยากร และการดำเนินงานเชิงรุกที่มีประสิทธิภาพ เพื่อเอาชนะอุปสรรคต่างๆ ที่มหาวิทยาลัยกำลังเผชิญ
แผนภาพนี้แสดงการประเมินระดับความท้าทาย (ค่าสมมติเพื่อการอธิบาย) ที่มหาวิทยาลัยราชภัฏยะลาอาจเผชิญในการดำเนินยุทธศาสตร์ที่ 1 โดยค่าที่สูงกว่าบ่งชี้ถึงระดับความท้าทายที่มากขึ้น การประเมินนี้ช่วยให้เห็นภาพรวมของจุดที่ต้องการการเอาใจใส่เป็นพิเศษในการวางแผนและจัดสรรทรัพยากร
จากแผนภาพ จะเห็นได้ว่าความท้าทายที่เกี่ยวข้องกับ "บริบทเฉพาะของพื้นที่" และ "ข้อจำกัดด้านทรัพยากรและโครงสร้างพื้นฐาน" รวมถึง "การปรับตัวสู่ยุคดิจิทัล" อาจเป็นประเด็นที่มีความเข้มข้นสูง ซึ่งมหาวิทยาลัยจำเป็นต้องให้ความสำคัญเป็นพิเศษ
แผนผังความคิดนี้ช่วยสรุปภาพรวมของความท้าทายต่างๆ ที่มหาวิทยาลัยราชภัฏยะลาต้องเผชิญในการดำเนินยุทธศาสตร์ที่ 1 "ยกระดับคุณภาพการศึกษา" โดยแสดงให้เห็นถึงความเชื่อมโยงของปัจจัยต่างๆ
แผนผังนี้ชี้ให้เห็นว่าความท้าทายไม่ได้เกิดขึ้นอย่างโดดเดี่ยว แต่มีความสัมพันธ์และส่งผลกระทบซึ่งกันและกัน การแก้ไขปัญหาจึงจำเป็นต้องมองอย่างรอบด้านและเป็นระบบ
มหาวิทยาลัยราชภัฏยะลามีบทบาทสำคัญในการเป็นสถาบันอุดมศึกษาเพื่อการพัฒนาท้องถิ่น การยกระดับคุณภาพการศึกษาจึงไม่เพียงแต่ส่งผลดีต่อนักศึกษาและบัณฑิตเท่านั้น แต่ยังเชื่อมโยงโดยตรงกับการพัฒนาชุมชน สังคม และเศรษฐกิจในพื้นที่จังหวัดชายแดนภาคใต้ การดำเนินงานภายใต้ยุทธศาสตร์ต่างๆ รวมถึงยุทธศาสตร์ที่ 1 จึงต้องมีการติดตามและประเมินผลอย่างต่อเนื่อง เพื่อให้มั่นใจว่ามหาวิทยาลัยกำลังก้าวไปในทิศทางที่ถูกต้องและสามารถตอบสนองต่อความท้าทายต่างๆ ได้อย่างมีประสิทธิภาพ วิดีโอด้านล่างนี้แสดงให้เห็นถึงการตรวจเยี่ยมและติดตามการดำเนินงานของมหาวิทยาลัย ซึ่งสะท้อนถึงความสำคัญของยุทธศาสตร์เพื่อการพัฒนาท้องถิ่น
องคมนตรีตรวจเยี่ยมการดำเนินงานของมหาวิทยาลัยราชภัฏยะลา เพื่อติดตามยุทธศาสตร์มหาวิทยาลัยราชภัฏเพื่อการพัฒนาท้องถิ่น
การตรวจเยี่ยมและให้ข้อเสนอแนะจากผู้ทรงคุณวุฒิและผู้มีส่วนเกี่ยวข้อง เป็นส่วนหนึ่งของกระบวนการปรับปรุงและพัฒนาการดำเนินงานของมหาวิทยาลัยให้สามารถรับมือกับความท้าทายและบรรลุเป้าหมายที่ตั้งไว้ โดยเฉพาะอย่างยิ่งการยกระดับคุณภาพการศึกษาเพื่อให้เยาวชนในพื้นที่มีโอกาสและความเสมอภาคทางการศึกษาที่ดีขึ้น